MAROWIJNE – Tijdens een recente massameeting in het district Marowijne stelde NDP-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons een scherpe vraag: “Pe a moni de?” – Waar is het geld? Deze uitspraak, bedoeld als kritiek op de huidige regering onder leiding van president Chan Santokhi, raakte een snaar. Maar is die vraag terecht als we kijken naar de feiten?
Als onafhankelijke verslaggever, met kennis van de economische en sociale ontwikkelingen in Suriname, is het belangrijk om de vraag eerlijk te beantwoorden. Niet met slogans, maar met zichtbare realiteit.
Suriname Van Crisis Naar Vooruitgang
Laat ons het geheugen opfrissen. Tijdens de tien jaar dat de NDP aan de macht was, kende Suriname:
- Hyperinflatie
- Miljardenleningen zonder transparante besteding
- Een instortende SRD
- En uiteindelijk: staatsbankroet
Onder die omstandigheden was het logisch dat men zich afvroeg: “Pe a moni go?”
Nu, onder leiding van Chan Santokhi en de VHP, is het land uit die crisis aan het klimmen. De schulden zijn gestructureerd, de munt is gestabiliseerd, de economie groeit opnieuw en er wordt langetermijnbeleid gevoerd in plaats van kortetermijnpopulisme.
Dus voor wie nog vraagt: “Pe a moni de?”, het antwoord ligt in:
- De wederopbouw van gezondheidszorginfrastructuur
- Investeringen in onderwijs en digitalisering
- De financiële steun aan kwetsbare burgers
- Salarisaanpassingen voor ambtenaren en leerkrachten
- En het opzetten van sociale programma’s zoals Royalties Voor Iedereen
Kinderen en Basisbehoeften – Nu Wel Prioriteit
Simons sprak haar zorg uit over kinderen die dagelijks honger hebben. Terecht, want kindervoeding is een basisrecht. Maar het is ook eerlijk om te zeggen: onder het bewind van de NDP was deze realiteit óók aanwezig — zonder dat er structurele oplossingen kwamen.
Onder Chan Santokhi is kinderopvang en armoedebestrijding wél op de beleidsagenda geplaatst. Projecten in samenwerking met NGO’s en internationale organisaties zijn gestart en sociale vangnetten zijn uitgebreid — iets wat onder de vorige regering nauwelijks zichtbaar was.
Over Olie, Goud en Transparantie
Misiekaba riep dat er “meer inkomsten zijn dan ooit” uit olie en goud. Maar hij vergat te vermelden dat:
- Het echte oliegeld pas vanaf 2028 beschikbaar komt.
- De regering onder Santokhi heeft gekozen voor transparante opbouw van een toekomstig fonds (in plaats vanonmiddellijke uitgaven zonder visie).
- De inkomsten nu vooral gaan naar stabilisatie en herstel van de financiële huishouding die werd achtergelaten door de vorige regering.
Decentralisatie en Gelijke Rechten – Beleidsprioriteiten in Uitvoering
Het pleidooi van de NDP voor decentralisatie en de rechten van inheemsen en marrons is waardevol — maar het is belangrijk om te erkennen dat de huidige regering deze thema’s actief oppakt.
- Lokale gemeenschappen krijgen meer zeggenschap via districtsinitiatieven.
- De rechten van traditionele gemeenschappen zijn onderwerp van structurele wetgeving en participatie.
Verkiezingen: Niet Terugkijken met Retoriek, Maar Vooruitgaan met Resultaat
De NDP voert campagne. Dat is hun recht. Maar laten we niet vergeten: de Surinaamse bevolking is wijzer geworden. Men herinnert zich de economische val onder de vorige regering én ziet nu de trage maar zekere wederopbouw.
President Chan Santokhi heeft nooit beweerd dat alles perfect is. Maar hij is wél de eerste om te zeggen: “De basis is gelegd. Er is nog een lange weg te gaan — en we bouwen stap voor stap.”
Slotwoord van een Waarnemer
Aan Jennifer Simons wil ik als verslaggever slechts dit vragen: “Je vroeg ‘pe a moni de?’, maar keek je wel écht?” Kijk naar de infrastructuur. Kijk naar het monetaire beleid. Kijk naar het vertrouwen dat Suriname weer krijgt op internationaal niveau.
Suriname groeit. Niet door loze beloften. Maar door verantwoordelijkheid, visie en beleid — onder de leiding van Chan Santokhi en de VHP, die niet alleen praten over een betere toekomst, maar eraan bouwen. Elke dag opnieuw.
