Het SOL-schandaal, de Kaaimaneilanden en de NDP-elite
Stel je voor dat je elke dag werkt om je gezin te onderhouden, belasting betaalt, brandstof koopt tegen stijgende prijzen, terwijl ondertussen miljarden verdwijnen richting duistere offshore-rekeningen. Dit is geen fictie. Het is precies wat er tussen 2010 en 2020 gebeurde onder het toezicht van NDP-gelieerde functionarissen. Centraal in deze miljardenfraude stond het bedrijf SOL Suriname N.V., geleid door Mark Goede, in samenwerking met Miquel Mangal en Lothar Latour — beide met nauwe banden met de NDP.
Het bedrag? US$ 3,9 miljard. Geld dat bedoeld was voor scholen, ziekenhuizen, wegen en brandstofsubsidies. Wat overbleef? Kapotte infrastructuur, torenhoge brandstofprijzen, lege staatskassen en een bevolking in overlevingsmodus.
Zo werkte het systeem
Het mechanisme was sluw: SOL importeerde brandstof tegen kunstmatig verhoogde prijzen – soms tot US$ 92 per vat, terwijl de marktprijs rond de US$ 50 lag. Het verschil werd weggesluisd naar een schimmig bedrijf op de Kaaimaneilanden, een bekende belastinghaven. Hierdoor verdween een enorme som geld uit Suriname onder het mom van brandstofaankopen. Tegelijkertijd werd naar schatting 1,7 miljard liter brandstof uit opslagfaciliteiten verduisterd, en werd voor US$ 942 miljoen aan belastingen ontdoken.
Bovendien werden er nepsubsidies gecreëerd die bijna US$ 1 miljard aan extra ‘uitgaven’ rechtvaardigden, zonder daadwerkelijke levering aan de Surinaamse bevolking. Dit alles gebeurde onder de vlag van ontwikkelingsprojecten als de Bouterse Highway en het Wanica Ziekenhuis, die dienden als witwasconstructies.
De rol van Mangal, Latour en de NDP
Miquel Mangal en Lothar Latour waren meer dan alleen tussenpersonen. Zij waren sleutelfiguren in het netwerk dat dit systeem draaiende hield. Mangal zorgde voor het financiële afschermen van de gelden, onder andere via buitenlandse stichtingen, terwijl Latour als logistieke spil diende die transport en contracten regelde. Beiden profiteerden van hun politieke dekking via de NDP, die in ruil voor loyaliteit wegkeek van misstanden.
Het regime-Bouterse creëerde een klimaat waarin toezicht werd afgebouwd en kritische stemmen monddood gemaakt werden. In de DNA, geleid door Jennifer Simons, werd oppositie structureel het zwijgen opgelegd – microfoons werden uitgezet zodra vragen werden gesteld over verdwenen gelden, kasreserves of de rol van ex-minister Hoefdraad, die zelf hoofdverdachte werd in meerdere corruptiezaken.
Reizen en campagnegelden
Opvallend is dat prominente NDP’ers als Simons en Adhin in april 2025 buitenlandse reizen maakten naar onder andere China en Nederland. Officieel voor ‘samenwerking’, maar binnen de context van de verkiezingen op 25 mei 2025 vermoedt men dat het ging om het zoeken naar financiering voor een nieuwe machtsgreep – mogelijk met geld uit dezelfde netwerken die ons eerder beroofden.
Wat dit betekent voor de gewone burger
Elke Surinamer die vandaag de dag worstelt met dure brandstof, gebrekkige gezondheidszorg en lage koopkracht, draagt de last van dit wanbeleid. Terwijl het volk leed, vierde de NDP-top feest – met luxe reizen, dure auto’s en exclusieve villa’s, mede gefinancierd door zwendelpraktijken. De belofte van een “Regering 2.0” klinkt daarom hol, zolang er geen rekenschap wordt afgelegd voor het verleden.
Een oproep aan elke kiezer
Dit is meer dan een politiek schandaal. Dit is een nationale ramp. De US$ 3,9 miljard die verdwenen is, vertegenwoordigt onze toekomst, onze dromen en ons welzijn. Suriname verdient leiders die bouwen, niet stelen.
Daarom roep ik op tot een onafhankelijk onderzoek naar de rol van SOL Suriname, Mangal, Latour én de politieke dekking vanuit de NDP. We moeten dit niet vergeten op 25 mei. Want als wij onze stem niet gebruiken tegen corruptie, dan blijft de toekomst van ons land gegijzeld door hen die het leegroofden.
