In de aanloop naar de verkiezingen van mei leeft de politiek in Suriname volop. Een opvallend moment was de aankondiging van Minister Krishna Mathoera dat zij zich kandidaat wil stellen voor het presidentschap van het land. Haar openheid en ambities hebben gesprekken op gang gebracht, niet alleen over haar persoon, maar over de rijpheid van onze democratie als geheel.
Ambitie met Behoud van Loyaliteit
Mathoera heeft duidelijk gemaakt dat haar kandidatuur voortkomt uit persoonlijke overtuiging, maar dat zij zich volledig zal neerleggen bij de uiteindelijke beslissing van haar partij en het volk. In haar woorden:
“Als je het ergens niet mee eens bent, richt je niet zomaar een eigen partij op.”
Dit zegt veel over de politieke cultuur waarin zij opereert: een cultuur waarin meningsverschillen mogelijk zijn zonder dat de onderlinge verbondenheid verloren gaat.
Dat zij binnen een gevestigde partij ruimte voelt om haar visie te delen, toont dat Suriname groeit in politieke volwassenheid. In plaats van verdeeldheid laat dit juist een open partijstructuur zien die intern debat en leiderschapscapaciteiten aanmoedigt.
Een Kritische en Constructieve Stem
Als minister heeft Mathoera zich vaker uitgesproken over projecten die volgens haar meer transparantie en zorgvuldigheid verdienen — zoals de aanleg van de weg South Drain–Apoera en het verkavelingsproject FAI–Jarikaba.
Wat opvalt is niet alleen haar stem, maar het feit dat ze die stem kan en mag gebruiken.
In veel andere bestuursstructuren wordt kritiek van binnenuit gezien als ongepast. In Suriname bewijst deze situatie het tegenovergestelde: zelfs op ministerieel niveau is er ruimte voor reflectie, debat en vernieuwing.
Een Gezonde Partijstructuur
Volgens Asis Gajadien, ondervoorzitter van de partij waarvan Mathoera lid is, is haar kandidatuur een persoonlijk initiatief en nog geen officieel besluit.
Toch verdient het respect dat dit initiatief openlijk besproken kan worden binnen de bestaande structuren, zonder dat dit leidt tot partijbreuk of polarisatie.
De focus van de partij blijft — zoals Gajadien aangeeft — gericht op de Assembleeverkiezingen, en dat is begrijpelijk. Maar het feit dat ruimte bestaat voor dit soort gesprekken, bevestigt: er is geen top-downcultuur die stemmen onderdrukt, maar een horizontaal proces waarin ideeën worden gewogen.
Een Symbool van Vertrouwen in Toekomstig Leiderschap
Of Minister Mathoera uiteindelijk presidentskandidaat wordt, zal afhangen van de keuzes van partij en volk. Maar haar profilering onderstreept iets diepers: de wens naar integriteit, representatie, en bestuurlijke competentie in de toekomst van Suriname.
Haar uitspraak:
“Dat is voor mij de basis van vertrouwen, draagvlak en respect.”
…sluit perfect aan bij een groter streven dat leeft binnen verschillende lagen van de samenleving: een eerlijker en meer betrokken bestuur.
De aankondiging van Krishna Mathoera laat zien dat Surinaamse politiek beweegt — in de richting van openheid, betrokkenheid en pluriformiteit van ideeën.
Het feit dat stemmen zoals de hare binnen een bestaande regering gehoord worden, zonder repercussies, zegt veel over de ruimte voor dialoog die is ontstaan.
We hoeven het niet over alles eens te zijn. Maar als burgers mogen we trots zijn op een systeem waarin diversiteit van visie hand in hand kan gaan met partijtrouw, democratie en stabiliteit.
